شفاعت حضرت زهرا (س) در محشر

مسأله شفاعت، چیزى است که ریشه‏ ى قرآنى و حدیثى داشته و ضرورت مذهب به حساب می‏آید. بنابراین، یکى از شفعاى روز قیامت- آن هم در حد وسیع- حضرت فاطمه‏ ى زهرا علیهاالسلام می ‏باشد که در اینجا توجه شما را به مضمون دو حدیث که از طریق حضرت سلمان و جابر جعفى آمده است جلب مى کنم:

به ادامه مطلب مراجعه نمایید.....

روزى سلمان به پیامبر صلى اللَّه علیه و آله خدا گفت: اى مولاى من! تو را سوگند به خدا، از عظمت فاطمه علیه‏السلام در روز قیامت تعریفى بفرمایید.
پیامبر خدا صلى اللَّه علیه و آله با تبسم رو به سلمان کرد و فرمود: سوگند به آن آفریدگارى که جانم در دست اوست، فاطمه علیهاالسلام را در آن روز بر ناقه‏اى از ناقه‏ هاى بهشت سوار می کنند، جبرئیل و میکائیل به ترتیب از راست و چپ او حرکت می نمایند. امیرالمؤمنین پیشاپیش و حسن و حسین از پشت سر، وى را همراهى می کنند، تا بدین طریق فاطمه علیهاالسلام از پل‏ صراط می گذرد و پس از گفتگوهاى زیاد، آنگاه خطاب می رسد: فاطمه! هرچه می خواهى بخواه. دخترم عرض میکند:

اسالک ان لاتعذب محبى، و محبى عترتى بالنار، فیوحى اللَّه الیها: یا فاطمه! و عزتى و جلالى و ارتفاع مکانى، لقد آلیت على نفسى من قبل ان اخلق السموات و الارض بالفى عام ان لااعذب محبیک و محبى عترتک بالنار. (1)
بار الهى! از تو می‏خواهم علاقه‏ مندان خود و فرزندانم حسن و حسین را در آتش مسوزان. خطاب می‏رسد: یا فاطمه! سوگند به عزت و جلالم، دو هزار سال پیش از خلق آسمانها و زمین، بر خودم لازم کرده‏ ام که این حاجت تو را برآورم

جابر جعفى نیز به حضور امام باقر علیه‏ السلام رسیده، عرض کرد: فدایت شوم، حدیثى در مورد فاطمه علیهاالسلام بفرمایید، که با نقل آن، شیعیان را خوشحال کنم.
حضرت فرمودند: در روز رستاخیز منابرى از نور براى پیامبران نصب می ‏گردد، که منبر رسول خدا از همه مجلل‏تر است و همچنین منبرهایى براى اوصیا در نظر می ‏گیرند که جایگاه على علیه ‏السلام از همه بالاتر می ‏باشد آنگاه نوبت به فرزندان انبیا می ‏رسد که مقام حسن و حسین علیهم السلام بس منیع‏تر است. سپس نوبت فاطمه علیهاالسلام فرامی‏رسد و او را با تجلیل و شکوه بی ‏نظیر به محشر آورند و کنار در بهشت قرار می ‏گیرد، ولى داخل آن نمی ‏شود و می‏گوید: خدایا! از تو مسالت می ‏دارم که مقام مرا در همچو روزى براى اهل محشر معلوم کنى.

از جانب خدا ندا می‏رسد: اى دختر پیامبر! برگرد به سوى اهل محشر و هر که را از علاقه‏ مندان خود یافتى شفاعت کن.
امام باقر علیه ‏السلام می ‏فرمایند: به خدا سوگند، فاطمه علیهاالسلام شیعیان خویش را یکى پس از دیگرى انتخاب نموده و داخل بهشت می ‏نماید، همان طورى که پرنده‏ا دانه‏ ها را برمى گزینند، و سپس شیعه‏ هاى آن حضرت نیز، خود شفاعت نموده و علاقه‏مندان فاطمه علیهاالسلام را به بهشت داخل میکنند...
در دنباله این حدیث امام پنجم میفرمایند:

واللَّه لایبقى فى الناس الا شاک او کافر او منافق. (2)
سوگند به خدا، از امت اسلامى کسى باقى نمی‏ماند مگر افراد مذبذب و کافر و منافق و سایر مردم مشمول شفاعت فاطمه می‏گردند.
در پایان این فصل، براى توضیح مطلب، تذکرى را لازم می‏دانم و آن اینکه: شفاعت شوندگان باید واجد شرایط باشند. ایمانشان را در دنیا تباه نسازند. حقوق و آبروى مردم را تضییع ننمایند.

در عمل به واجبات دینى کوتاهى نکنند. از نظر اخلاقى و عملى مشابهت و سنخیت با فاطمه علیهاالسلام و سایر شفاعت‏ کنندگان داشته باشند، و گرنه به طور مطلق مشمول شفاعت نمی‏شوند، بلکه هر جرم و تخلف دینى و تجاوز به حقوق دیگران، کیفر مناسبى را به دنبال خواهد داشت و چنین افرادى به طور محدود و موقت کیفر می ‏بینند و سپس مشمول شفاعت می ‏شوند...

همانطورى که دانش‏ آموزان غیر واجد شرایط مشمول الطاف مربیان آموزشى نمی ‏گردند.
خداوندا! ما را شایسته‏ ى شفاعت فاطمه، پدر، شوهر، و فرزندان معصوم او بفرما.